Is er een moment dat je wist: dit wil ik als mijn beroep uitoefenen? En zo ja, wanneer was dat?
In mijn vriendenboekje op de basisschool schreef ik (na de dolfijnentrainster-fase) dat ik ‘reclamebedenker’ wilde worden. Ik wist altijd dat ik ‘iets met beeld en verhalen’ wilde. Ik maakte met mijn camcorder videoclips en ging Media en Cultuur (filmwetenschappen) studeren. In mijn studietijd filmde en fotografeerde ik veel, ook gewoon voor de lol. Zo maakten we met een groepje vrienden grappige (en totaal nutteloze) filmpjes, fotoseries en muziek. Ondanks dat wat we maakten nooit het grote publiek bereikte, namen we de brainstorm-avonden heel serieus. Dat waren mijn favoriete avonden. Toen wist ik zeker dat ik zo mijn geld wilde verdienen.
Wie is jouw doelgroep of jouw publiek?
Ik werk zowel voor commerciële opdrachtgevers als voor de kunst- en cultuursector, sociaal-maatschappelijke organisaties of omroepen. Projecten variëren van dansfilms, videoclips en teasers voor exposities tot portretten (docu), commercials en branded content.
Hoe ziet jouw creatieve proces eruit?
Ideeën ontstaan overal, tijdens sociale interacties of soms gewoon in de supermarkt (hangt er wel een beetje vanaf welke supermarkt). Een paar weken geleden droomde ik een script voor een korte film, van begin tot eind. Dat was een nieuwe ervaring. Voor betaald werk probeer ik wel een soort vaste structuur aan te brengen. Eerst luisteren naar de wensen en ideeën van de opdrachtgever en dan losgaan in een brainstorm, met een team of met mezelf. Ik vind die conceptfase heel leuk, dan kan alles nog. Dan ga ik scripts schrijven en moodboards maken, zodat het echt begint te leven en daarna met een team de productie voorbereiden. Op draaidagen probeer ik vanuit een duidelijke richting genoeg ruimte voor experiment over te laten. Montage doe ik tot nu toe meestal zelf, ik vind het altijd magisch hoe daarin alles samenkomt.
Bij welke opdracht gaat jouw hart sneller kloppen?
Beetje een open deur misschien, maar een project waarbij ik veel creatieve vrijheid krijg. Ik vind het heerlijk om te onderzoeken hoe ik een belevingswereld, een bepaalde emotie, in film kan omzetten. Tot nu toe kon ik dat het beste kwijt in dansfilms, videoclips of portretten, maar het kan net zo goed een commercial zijn voor een modemerk of product. Als ik maar iets kan maken met een bepaalde intensiteit, vanuit een gevoel.
Wanneer ben je tevreden?
Als ik iets heb gemaakt waar je in meegesleept kan worden. Ik vind een video of film pas geslaagd als het meerdere (liefst tegenstrijdige) emoties oproept. Als het echt iets met je doet. En net zo belangrijk: als het maakproces voor iedereen leuk is geweest en de sfeer op de draaidagen goed.
Samen iets creëren of liever alleen? En waarom?
Zeker samen. In mijn eerste jaren als freelancer deed ik bijna alles alleen, van concept tot filmen, regie en edit. Tegenwoordig werk ik veel liever als team en doe ik meestal de regie. Door een verzameling van skills en ideeën wordt een video veel beter en ook het maakproces leuker en verrassender.
Als iemand volledig overrompeld wordt door de schoonheid van kunst en zelfs bijna flauwvalt of enorm in verwarring is, noemen we dat het Stendhalsyndroom. Bij welk kunstwerk of uiting zou jou dat kunnen overkomen?
Ik kan enorm geraakt worden door muziek of een dramatische filmscène waarin muziek leidend is. Vaak is dat een beetje melancholische, dromerige of experimentele muziek. Maar ook bijvoorbeeld psytrance, dat repetitieve en intense ervan, vind ik heerlijk. Laatst reed ik op een zonnige dag over de snelweg en begon het ineens keihard te regenen, waardoor zo’n dramatische lucht ontstond. Toen hoorde ik voor het eerst het nummer Quatere van Mario Batkovic. Nou, die voelde ik in al mijn vezels. Gelukkig niet flauwgevallen.
Hoe ziet een ideale werkdag er voor jou uit?
Na een korte sport- en meditatiesessie, fiets ik naar mijn gedeelde studio en begin ik met het uitwerken van een concept of script voor een korte film. In de middag ga ik op pad, voor research en om samen te werken met andere makers aan de productie. Ik sluit de dag af met een wandeling of met vrienden in het park. Want op mijn ideale werkdag is het zomer.
Als alles mogelijk is, met wie zou jij dan eens willen praten over je vak?
Met David Lynch. Of ik zou hem eigenlijk gewoon een dag willen observeren. Bij alles wat hij maakt blijf je met een paar vraagtekens achter. Ik zou heel graag een inkijkje in zijn maakproces willen, om te zien hoe hij tot zijn ideeën komt, op een doodnormale dinsdag. Ook zou ik graag een koffie willen drinken met Phoebe Waller-Bridge, de schrijver van Fleabag, mijn favoriete serie. Zij is extreem getalenteerd en volgens mij een heel grappige vrouw.
Hoe ziet jouw werkplek eruit?
Ik deel sinds kort een werkplek met een collega-filmmaker, midden in de Jordaan, antikraak. Het is eigenlijk een woonhuis, met van die houten schrootjes tegen de muur en plafond en er is een (oudroze!) bad. Het bad is vrij koud (geen gas) maar de buurt daarentegen voelt warm en vertrouwd. Hier woonde ik in mijn studietijd ook. Met het raam open zit je middenin een gezellige mix van luid bellende expats in meetings, gehaaste bezorgers en praatgrage Jordanezen.
Heb je creatieve idolen?
Ja! Onder andere regisseur Yorgos Lanthimos. Ik ben groot fan van zijn filmstijl en de manier waarop hij doodnormale thema’s heel absurdistisch benadert. The Lobster is een van mijn favoriete films.
Waar ben je het meest trots op wat je hebt gemaakt of bereikt?
Ik ben in het algemeen denk ik trots op mijn lange adem als freelancer, ondanks mijn vrij onrustige inborst en een kleine tegenslag tussendoor. Het blijft een best onzeker bestaan, een constante zoektocht naar de juiste richting en dat bekende balanceren tussen goedbetaalde opdrachten en vrij werk. Maar ik heb steeds meer focus en vertrouwen dat ik op de goede weg zit. Het is in ieder geval een leuke route.
Is creatief zijn te leren? En kun je je antwoord toelichten?
Ik denk dat iedereen in de basis creatief is, maar dat het afhangt van je interesses hoe je dat inzet. Als je er focus op legt wordt het groter en denk dat je vooral kunt leren hoe je dát doet. Volgens mij bestaan niet-creatieve mensen niet echt.
Wat doe jij over tien jaar?
Over tien jaar schrijf en regisseer ik commercials, sketches, korte films en documentaires. Ik woon nog in Amsterdam, maar ben heel veel onderweg. Naar andere mensen, plekken en landen. Om inspiratie op te doen, te schrijven en filmen. Verder ben ik dan natuurlijk extreem rijk en succesvol, haha.
